Сәбит Мұқанов – қазақ әдебиетінің аса көрнекті тұлғаларының бірі, қазақ әдебиетінің дамуына орасан зор үлес қосқан жазушы, қоғам қайраткері. Ол 1900 жылы 13 сәуірде қазіргі Солтүстік Қазақстан облысының Ақмола губерниясында дүниеге келді. Ерте жетім қалған Сәбит Мұқанов еңбекке ерте араласып, білім мен өнерге құштарлық танытты. Бастауыш білімін ауыл молдасынан алғаннан кейін Омбыдағы мұғалімдер курсын тәмамдап, Орынбор жұмысшы факультетінде оқыды, кейін Мәскеудегі Қызыл профессорлар институтының әдебиет бөлімін аяқтады.

Мұқановтың шығармашылық мұрасы қазақ әдебиетінің барлық дерлік жанрларын қамтиды. Оның поэзиясы мен прозасы ерекше бағаланады. «Көңілім», «Бостандық», «Жұмаштың өлімі», «Сұлушаш» поэмалары мен «Ботагөз», «Сырдария» романдары қазақ әдебиетінде алтын қордың бір бөлігі болып табылады. Сондай-ақ, «Өмір мектебі» атты өмірбаяндық трилогиясы мен Шоқан Уәлиханов туралы романы әдебиет әлемінде елеулі орын алады.

Сәбит Мұқанов тек көркем әдебиетпен ғана шектеліп қалмай, қазақ әдебиеттану ғылымына да қомақты үлес қосты. Ол XX ғасырдың басындағы қазақ әдебиетінің аса маңызды өкілдері – Сәкен Сейфуллин, Мұхтар Әуезов, сондай-ақ Абай Құнанбаев пен Шоқан Уәлихановтың әдеби мұраларын зерттеп, сол арқылы қазақ әдебиетінің тарихын тереңдете түсуде. Оның шығармалары әлемдегі ең ірі кітапханаларда, соның ішінде АҚШ Конгресінің кітапханасы мен Австралияның Ұлттық кітапханасында сақталады.

Сонымен қатар, Сәбит Мұқанов қоғам қайраткері ретінде де танылды. Ол Қазақстан Жазушылар одағын басқарған, Қазақ педагогикалық институтында сабақ берген, Ұлы Отан соғысы жылдарында соғыс тілшісі болып жұмыс істеген және Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің депутаты болған. Қызметтері үшін ол көптеген наградаларға, оның ішінде екі Ленин ордені мен Абай атындағы Мемлекеттік сыйлыққа ие болды.

Сәбит Мұқанов 1973 жылы 18 сәуірде Алматыда қайтыс болды. Оның артында бай әдеби және ғылыми мұра қалды, бүгінгі ұрпақ оның шығармаларын зерттеп, жалғастырып келеді.