Миржақып Дулатов – қазақ ақыны, жазушы, журналист, драматург, «Алаш-Орда» қозғалысы жетекшілерінің бірі.

1885 жылы 25 қарашада Торғай облысында дүниеге келген. Ерте жастан ата-анасынан айырылды – анасы 2 жасында, әкесі 12 жасында қайтыс болды. Бастауыш мектепті, содан кейін орыс-қазақ училищесін (1902) бітіріп, ауыл мұғалімі болды. Оның тәлімгері Ахмет Байтұрсынов болды, онымен Миржақып әдебиет пен саясатта ынтымақтасты. 1904 жылы Қарқаралыда Әлихан Бөкейхановпен танысты.

1907 жылы Дулатов Санкт-Петербургке бүкілресейлік кадеттер съезіне қазақ конституциялық демократтар партиясының делегаты ретінде барды. Ол жерде «Жастарға» поэмасын жариялаған «Серке» журналын құрды.

1910 жылы Миржақып Дулатов қазақтың алғашқы романы «Бақытсыз Жамал» шығармасын жазды. Онда қазақ қоғамындағы әйелдердің мәселелерін ашты.

Сонымен қатар ол қазақ реформаторларының бірі болды. Оның қызметі биліктің күдігін тудырды және 1911 жылы Семейде «Жұмбақ» өлеңі үшін қамауға алынды, онда император II Николайды астарлап келеке етті. Ол 2 жылға бас бостандығынан айырылды, бірақ кейін жазаны 2000 рубль айыппұлмен ауыстырды.

Босатылғаннан кейін Дулатов Ахмет Байтұрсыновпен бірге құрған «Айқап» журналы мен «Қазақ» газетінде белсенді түрде жарияланды. 1913 жылы «Азамат» поэмасын жариялады.

1917 жылы Орынбордағы Бірінші бүкілқазақ съезінің ұйымдастырушысы болды, онда «Алаш» партиясы құрылды, ал кейін Алаш Орда үкіметінің құрамына кірді.

1920 жылы Алаш автономиясы талқандалғаннан кейін саясаттан кетіп, баспа және педагогикалық қызметпен айналысты. 1928 жылы араб әліпбиін жоюға қарсы шығып, оны қазақ тілі мен мәдениетіне төнген қатер деп санады.