Бірінші бөлімде Мадина Қуандық қолөнер әлеміне қалай келгенін, «Ұлт қазынасы» орталығының құрылу тарихын және мәдени кодты сақтау болашақ ұрпақ үшін неге маңызды екенін баяндаған еді. Екінші бөлімде әлеуметтік кәсіпкерлік, инновациялар және қолөнердің қоғамдағы рөлі туралы әңгіме жалғасады.

— Жұмыстарыңызда дәстүр мен қазіргі стильді қалай үйлестіресіз?

— Киімнің негізгі үлгісін, костюмнің негізгі элементтері — ою-өрнек, фасон, түстік үйлесім — сақтаймын, бірақ оларды қазіргі стиль мен ыңғайға бейімдеймін. Осылайша ұлттық нақыштағы шапандар, киізден жасалған картиналар, күнделікті гардеробқа жарасымды аксессуарлар пайда болады.

— Қай шеберлік сабақтарыңыз ең көп сұранысқа ие?

— Ең танымалы — киізбен жұмыс істеу, тақия мен шапан тігу сабақтары. Адамдар дайын бұйымнан бөлек, оның тарихын білуге қызығады. Өз қолымен мәдениетіміздің бір бөлшегін жасау ерекше әсер қалдырады.

— Жастарды дәстүрге қалай қызықтырасыз?

— Оларға тек қарап қана қоймай, қолмен жасап көру мүмкіндігін беру қажет. Мен интерактивті сабақтардың, заманауи коллаборациялар мен дизайнерлік шешімдердің дәстүрді жастарға жақындататынына сенемін.

Жастар ақылды, оларға қысым жасамау керек. Уақыттың құндысы да, ескіргені де бар, ал ең дұрыс таңдау жасау — олардың өз еркі. Қазіргі жастар шетелге шыққанда өздерін қазақ ретінде танытқысы келеді: ұлттық киім киеді, таза әрі пайдалы тағам таңдайды, салауатты өмір салтын ұстанады.

Мен Slow Food халықаралық қозғалысына мүше боламын. Бұл ұйым «таза әрі адал тағам» ұстанымын қолдайды. Қазақ асханасы осы қағидаларға толық сай келеді: ол бастапқыда табиғи өнімдерге негізделген. Тіпті бір ереже бар: тағам құрамында бестен артық емес ингредиент болса, оны «таза тағам» деп есептейді. Мен сенемін, жастар ұлттық киіммен бірге таза әрі пайдалы тамақты да таңдайды.

— Қолөнерге қатысты арманыңыз бар ма?

— Иә, қазақ қолөнерін халықаралық деңгейге шығару — негізгі мақсатым. Ол үшін этноауылдар мен шығармашылық резиденциялар құруды жоспарлап жүрмін. Туристер келіп, шеберлерден үйреніп, дәстүр атмосферасында өмір сүріп, өзімен бірге жай ғана кәдесый емес, мәдени тәжірибені алып кетсе деймін.

— Мәдени мұраны сақтау үшін не қажет деп ойлайсыз?

— Тек шығармашылық. Адам жасаған бұйымға өзін, ойы мен энергиясын салады, сол энергия бұйымда мәңгі сақталады. Шығармашылық дәстүрді музей экспонатынан күнделікті өмірдің бір бөлшегіне айналдырады.